بسم الله الرحمن الرحیم

چرا ؟؟

واقعا چرا ؟؟؟

خداوند، صد و بیست و چهار هزار پیامبر، برای هدایت بشر فرستاد، چهارده نفر فوق تخصص در هدایت، فرستاد، هزار و چهارصد سال از تکمیل برنامه خداوند، برای سعادت بشر گذشته، سی و چند ساله انقلاب کردیم و حکومت اسلامی تشکیل دادیم و موقعیتی مناسب برای به نمایش گذاشتن زیبایی های اسلام داشتیم، که ثانیه ای از آن برای هیچ پیامبر و امامی وجود نداشت.

اما...

چرا باید ثمره ی اینهمه تلاش و این همه سرمایه، این باشد که 27 مرداد روز حجاب اختیاری باشه؟؟؟!!!

(البته اینکه لفظ اختیار رو بکار بردن، ظاهر زیبایی داره، اما باطنش دعوت به بی حجابی و بی بند و باری است)

چرا بعد از این همه مدت، مسائلی ساده مثل حجاب ، نماز یا پرداخت وجوهات دینی(مثل خمس و زکات)_که نهایتا برای ریشه کن کردن فقر، درجامعه اسلامی است_هنوز برایمان حل نشده؟!

به این دلیل که، خداوند رؤف و رحیم را، موجودی میر غضب معرفی کردیم. که همه همتش براین است، مچ بنده هایش را بگیرد و با وضع و قراردادن احکام سخت ودست و پاگیر، جهنمش را پر کند.نمایندگان او را نیز از همین سنخ معرفی کردیم.

مثلا حضرت موسی علیه السلام را، به عنوان یک شخص خشن و بی اعصاب در تاریخ معرفی کردیم.

از جنگ های پیامبر مهربانی ها گفتیم، اما نگفتیم که تمام جنگ های ایشان در طول بیست و سه سال، تنها شصت روز طول کشید و از جبهه کفر، تنها هزار نفر کشته شدن و هر کس به ایشان ایمان می آورد فقط جذب اخلاق خدایی ایشان می شد.

از امیرالمومنین علیه السلام که آینه تمام نمای خداست، شخصیتی نشان دادیم که در میدان جنگ راه افتاده و یک سره سرهای مخالفین رو بر زمین می ریخته، ونگفتیم که حضرت در میدان نبرد با علم الهی تا هفتاد نسل دشمنشان را میدیند و اگر یکی از آنها از شیعیان می بود دشمن خود را نمیکشتند ونگفتیم که سه جنگ جمل، نهروان و صفین را بر حضرت تحمیل کردند.و اینکه بعد از جنگ نهروان، نیاز های خانواده های نهروانیان را _با اینکه دشمنش بودند_ تامین می کردند.

وقتی نمایندگان خدا نچسب بودند، معلوم است خود خدا چه کسی خواهد بود.با این وجود انصافا چه کسی این خدا را دوست دارد؟ وقتی خدا این شد، احکامش زورگویی و اذیت و آزار است و چون انسان ذاتا و فطرتا زیر بار حرف زور نمیرود، پس همه گناهکار خواهیم شد.

چرا خداوند مهربان را میر غضب نشان میدهیم؟!

خدایی که فرمود: موسی! من را دوست بدار و کاری کن بندگانم مرا دوست بدارند.عرض کرد خدایا چه کنم؟ فرمود:از نعمتهایی که برایشان قرار دادم، برایشان بگو.

یعنی بگو من برایشان چه کردم، بگو آسمان و زمین را برایشان مسخر کردم، بگو زیباترین مناظر را برایشان بوجود آوردم بگو خودشان را اشرف مخلوقاتم قرار دادم و همه موجودات را حتی ملائکه را خادم آنها  قرار دادم،بگو که خورشید و ماه را برای راحتی آنها خلق کردم.بگو که آنها را گرامی داشتم و از روح خودم در وجود آنها دمیدم، که از سنخ خودم خواهند بود و میتوانند آینه جلال و جمال و رأفت و رحمت من بشوند و فرمود:عبدی اطعنی حتی جعلتک مثلی انا اقول کن فیکون انت تقول کن فیکون (بنده من! از من اطاعت کن، تا تو را مثل خودم قرار دهم.من میگویم باش، می شود تو نیز بگویی باش، خواهد شد.) همه چیز را برای تو خلق کرده و تو را برای خودم آفریدم.و بگو برای سعادتمندیشان، بهترین بندگانم را به سویشان فرستادم.

خواهران و برادران عزیز! 

خدا برای هدایت ما، سنگ تمام گذاشت و مهربان ترین بندگانش را فرستاد، دلسوز ترین و صبور ترین آنها را _که در مقابل اذیت ها و سرکشی های ما ناراحت و مایوس نشوند _ فرستاد.

عزیزان!

خدا یک محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله داشت و آن پیامبر ما شد.پیامبری که فرمود: هیچ پیامبری _برای هدایت امتش_ مانند من سختی نکشید و اذیت نشد.

خدا یک علی داشت و آن هم امام ما شد. همان علی علیه السلام، که رسول خدا به وی فرمود علی جان برای هدایت این امت، صبور باش دست به شمشیر نشی علی جان!، نفرینشان نکنی، چون میخواهیم نجاتشان بدیم.بعد از من حقت را غصب میکنند.آقا عرض کردند: صبر میکنم. فرمود: به خانه ات حمله میکنند و آن را آتش میزنند، آقا عرض کردند: صبر میکنم.فرمودند خانمت را کتک میزنند و فرزند در شکمش را میکشند آقا امیر المؤمنین از شنیدن این مطلب زانوانشان بی طاقت شد و بر زمین افتادند. ولی فرمودند: باشد، صبر میکنم.(ارزشش را دارد که مردم سعادتمند بشن.)

خدا یک فاطمه داشت، که تاج سر عالم خلقت بود و اصلا به برکت وجود او، ما رو خلق کرد و آن خانم مادر ما شد و برای اثبات مادریشان و اینکه خدا هدایت بندگانش را میخواهد مصیباتی را متحمل شدند که سنگینی آن را آسمانها و کوهها نمیتوانند تحمل کنند و حتی بیانشان قلب انسان را بدرد می آورد.

خدا یک حسن و حسین داشت، که امام ما شدند.و برای هدایت ما چه سختی ها کشیدن.از زخم زبان شنیدن، به زهر مسموم شدن و زیر سم اسب ها رفتن، حتی با اینکه غیرت الله بودند ناموسشان به اسارت رفت، تا ما بفهمیم خدای مهربان برای هدایت ما، حاضر است زینب کبری علیها سلام به اسارت برود.

و خداوند تنها به این دلیل آنها را برای هدایت ما انتخاب کرد، چون هدایت مردم برایشان از همه چیز برایشان مهمتر بود حتی از خودشان.

عزیزان! بخدا، خداوند ما را دوست دارد و از اینکه ما او ار دوست نداریم ناراحت است که به موسی علیه السلام فرمود به  بندگانم بگو تا مرا دوست بدارند.

حتی با اینکه گاهی ما گناه میکنیم و با نافرمانی از وی آنهمه تلاش خودش و اولیائش را بی اهمیت و بیهوده میخوانیم و برایمان مهم نیست که چه خون ها ریخته شد و چه خون دل ها خورده شد تا ما با خدا انس بگیریم، باز میفرماید: اگر آنهائی که به من پشت کرده اند می دانستند که من چه اندازه انتظار دیدن آنها را می کِشم و چه مقدار مشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه از شدت شور و شوق نسبت به من جان می دادند و تمام بند بند اعضایشان به خاطر عشق به من از هم جدا می شد.

همچنین پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله مى فرمایند:ما من شى ء احب الله تعالى من شاب تائب 

هیچ کس پیش خداوند محبوب تر از جوان توبه کار نیست .

همه ی اینها را گفتم که این کلام را خدمتتان عرض کنم:

عزیزان تنها راه برای اینکه دیگر این خدای مهربان عصیان نشود_ تا خدای ناکرده با نافرمانی خود به زحماتش دهن کجی نکنیم_ این است که خدا را با محبت عبادت کنیم وعاشقش باشیم. زیرا امیرالمؤمنین به خداوند عرض میکند:

 إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ

خدایا برایم نیرویى نیست که خود را بوسیله آن از عرصه نافرمانى‏ات‏ بیرون برم،مگر آنگاه که به محبّتت بیدارم سازى.

تنها راه ترک معصیت محبت خداست.حضرت در این کلام ترک معصیت را منحصر میکنند دراین که بنده بوسیله محبت خدا از غفلت بیدار شود.

عزیزانی که میخواهید خدا را بشناسید و بشناسانید مانند اهل بیت علیهم السلام خدا را بشناسید و معرفی کنید.

با این خدا زندگی کنیم نه با خدای موهوم و ساخته ذهن خودمان.این خدا دوست داشتنی است که میفرماید:

هر کس مرا دوست بدارد، دوست من است و من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند و همدم کسی هستم که با من هم صحبت شود. کسی را بر می گزینم که مرا اختیار کند. مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند. هر بنده ای که مرا دوست بدارد و من از قلب او این محبّت را ببینم، چنان او را دوست می دارم که کسی بر وی سبقت نگرفته باشد. و هر کس حقیقتا مرا طلب کند، مرا می یابد و هر کس غیر از من را طلب کند هرگز مرا نمی یابد.پس ای مردم روی زمین! غرور های خود را از خود دور کنید و به سوی من بیایید. با من اُنس بگیرید، تا من هم با شما مأنوس شوم و به محبّت شما پیشدستی کنم.

امیرالمؤمنین علیه السلام عرض میکند:

إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ

خدایا اگر مرا بر جرمم‏ بگیرى،من نیز تو را به عفوت بگیرم،و اگر به گناهانم بنگرى،جز به آمرزشت ننگرم،و اگر مرا وارد دوزخ کنى، به اهل آن اعلام میکنم که تو را دوست دارم.

این است خدای اهل بیت علیهم السلام.خدایی که میتوان با او عشق بازی کرد.میتوان عاشقانه ترین کلمات را به او گفت.

امیرالمؤمنین در دعای کمیل عرضه میدارند:

یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ‏ وَ هَبْنِی (یَا إِلَهِی) صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى کَرَامَتِکَ‏ أَمْ کَیْفَ أَسْکُنُ فِی النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُکَ‏ 

 اى خدا و آقا و مولا و پروردگارم،بر فرض که بر عذابت شکیبائى ورزم،ولى بر فراقت چگونه صبر کنم و گیرم اى خداى من‏ بر سوزندگى آتشت صبر کنم،اما چگونه چشم‏پوشى از کرمت را تاب آورم یا چگونه در آتش،سکونت‏ گزینم و حال آنکه امید من گذشت و عفو تواست.

اگر خدا رو اینگونه شناختی دیگر احکامش برایت دشوار نیست زیرا راضی شدی که کسی که ارحم الراحمین است تو را تربیت کند.کسی که دلسوزترین برای هدایت توست تو را سرپرستی کند.

خدایا دوست دارم و معذرت میخواهم اگر نسبت به تو سوء ظن داشتم و تو را بد شناختم و بد شناساندم.

اللهم ارزقنا معرفتک و محبتک و اذقنا حلاوة ذکرک.

خدایا شناخت و محبتت را روزیمان کن و شیرینی ذکرت را به ما بچشان.

از افتخاراتنظام اسلامی ما کمیته امداد امام خمینی رحمة الله علیه است و مقام معظم رهبری در مورد این نهاد می فرمایند: 

یکی از ضروری ترین نهاد های انقلاب کمیته امداد است و علت هم این است که یکی از اهداف اصلی انقلاب رسیدگی به وضع محرومان و مستضعفان و رفع محرومیت از آنهاست.

ولی مطلبی که حائز اهمیت است این است که هر روز خانواده کمیته امداد بزرگتر شده بدین معنی که افراد بیشتری را تحت پوششقرار میدهد.البته خود این نهاد هر روز خدمات بیشتر و بهتری را ارائه می دهد و این مایه ی مباهات است.

اما از این جهت که هر روز تعداد افرادی که نیازمند این خدمات هستند و باید تحت پوشش قرار بگیرند بیشتر می شود در خور تامل است.یعنی ما هر سال تعداد فقرایمان بیشتر از سال قبل می شود.و حال آنکه بزرگتر شدن خانواده کمیته امداد مایه سرافکندگی ما مسلمانان است.

ما اول انقلاب کمیته امداد را تشکیل دادیم تا با فقر مبارزه کنیم و فقر را ریشه کن کنیم و نهایتا درب این نهاد را ببندیم.نه اینکه هر روز فقیر بیشتر شود تا کمیته امداد بزرگتر گردد.زیرا در شان یک مملکت اسلامی نیست که مردمش را با صدقه اداره کند.

چرا هر روز در کشور ما فقیر بیشتر می شود؟

چون عبادات ما بی ثمر است. وقتی احکام و عبادات با روح حاکم به آنها انجام نشود جامعه دچار مشکل می شود.

مگر رئیس مذهب تشیع امام صادق (علیه السلام) در جواب هشام بن حکم که از فلسفه روزه داری سوال کرده بود نفرمودند:

خداوند متعال روزه را واجب نموده‏  تا بین بندگانش از فقیر و غنى، برابرى به وجود آورد، و اینکه سرمایه داران مسلمان الم جوع و گرسنگى را لمس نمایند، تا بر ضعفاء رقت آوردند، و بر گرسنگان عالم ترحم نمایند.

یعنی باید روزه یک حرکت و نهضتیدر جامعه اسلامی ایجاد کند که  مردم مسلمان به فکر رفع فقر برای همیشه از جامعه اسلامی باشند. اگر ما یک ماه روزه بگیریم ولی از حکمت و فلسفه روزه خبری نباشد ثمره اش می شود گسترش فقر در جامعه.

یک ماه رمضان کافی بود تا در آن ریشه فقر کنده شود و هیچ مسلمانی مجبور نشود برای امرار معاش خود و خانواده اش به تکدی گری و گدایی بیفتد.

از شروع انقلاب اسلامی سی و چهار سال می گذرد ولی هر روز تعداد فقرا بیشتر میشود و خانواده کمیته امداد بزرگتر می گردد

واین یعنی.........ما سی و چهار ماه رمضان، روزه نگرفتیم. بلکه تنها سی و چهار ماه  گرسنگی کشیدیم.